بوريس لئونيدويچ پاسْتِرناك شاعر بزرگ روسي در 10 فوريه 1890م در خانواده‏اي هنرمند در مسكو به دنيا آمد. وي مدتي در رشته‏هاي موسيقي، حقوق و فلسفه تحصيل كرد. اما سرانجام به سرودن شعر و نمايش‏نامه‏نويسي روي آورد و از دهه 1930 به عنوان بزرگ‏ترين شاعر روسيه شناخته شد. وي در اين زمان به انتشار آثار خود پرداخت و به شهرت رسيد. آثار وي بعضاً درباره انقلاب روسيه بود و جنبه‏هاي عاطفي و انقلابي، در آن با يك‏ديگر ارتباط نزديكي داشتند. پاسترناك سپس به مدت ده سال به ترجمه آثار بزرگ خارجي به زبان روسي دست زد و بيشتر آثار شكسپير، به وسيله او به اين زبان ترجمه شد. اين شاعربرجسته، پيرو سبك رئاليسم يا واقع‏بيني بود و اشعار خود را با اين سبك مي‏سرود. وي در سال 1957م كتاب معروف خود با نام دكتر ژيواگو را منتشر كرد كه اين امر غوغاي فراواني را برانگيخت. كتاب مزبور هرچند مربوط به سرگذشت دوران استالين بود ولي با ظرافتي فراوان، تاروپود سيستم سوسياليستي شوروي را به باد انتقاد گرفته بود. پاسترناك پس از انتشار اين كتاب از اتحاديه نويسندگان اخراج شد و تا آخر عمر، گوشه‏گيري و عزلت اختيار نمود. يك سال پس از انتشار كتاب دكتر ژيواگو، در سال 1958، اين كتاب برنده جايزه ادبي نوبل گرديد اما حكومت وقت شوروي او را از خروج از كشور و دريافت اين جايزه منع كرد. از اين‏رو، پاسترناك بر اثر فشار دستگاه كمونيستي، طي نامه‏اي دريافت جايزه نوبل را رد كرد. قلم پاسترناك ساده و روان بود و از پيچيدگي و ابهام كمتري برخوردار است. وي شاعري درون گراست كه در اشعار خود مي‏خواهد به درون دنياي محسوس و مرئي نفوذ كند. علاوه بركتاب دكتر ژيواگو، بسياري از آثار پاسترناك مورد انتقاد و سرزنش قرار گرفتند. چرا كه وي درمحيط بسته شوروي كمونيستي، با خلق اين آثار، به طور غيرمستقيم، ارزش‏هاي اين انقلاب و در حقيقتْ حقانيت هيأت حاكمه را زير سؤال مي‏برد. با اين حال، نفوذ اشعار وي بر نسل جوان انكارناپذير است. بوريس پاسترناك سرانجام در 30 مه 1960م در هفتاد سالگي درگذشت و به طرز با شكوهي تشييع شد. آسمان زميني، دومين پرنده و زندگي خواهرم از ديگر آثار پاسترناك مي‏باشند.